Ἐν Ἀθήναις, 08/21-04-2021

«Ἀναστάσεως ἡµέρα· λαµπρυνθῶµεν λαοί· 

Πάσχα Κυρίου Πάσχα· ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, 

καὶ ἐκ γῆς πρὸς Οὐρανὸν Χριστὸς ὁ Θεὸς

ἡµᾶς διεβίβασεν· ἐπινίκιον ἄδοντας»

(Εἱρµός, Ὠδὴ α’ Ἀναστασίµου Κανόνος)

Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί· τέκνα ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι·

Tὸ Πνεῦµα τὸ Ἅγιον τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ Ὑµνωδῶν τῆς Ἐκκλησίας, προσκαλεῖ ὅλους τοὺς πιστοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς κατὰ τὴν λαµπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος µας Χριστοῦ, σὲ ἀνάταση καὶ ἔξαρση λαµπρότητος ψυχῆς τε καὶ σώµατος. Διότι ὁ Ἀναστηµένος Κύριός µας «συνήγειρεν ἡµᾶς» ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ζοφερᾶς ἁµαρτίας· καὶ µᾶς ζωοποίησε ἀπὸ τὴν νεκρότητα τῶν παραπτωµάτων µας· καὶ µᾶς διεπέρασε ἀπὸ τὸν θάνατο στὴν ζωή, ἀπὸ τὸ σκοτάδι στὸ φῶς, ἀπὸ τὴν σκλαβιὰ στὴν ἐλευθερία, ἀπὸ τὴν ἐχθρότητα στὴν συµφιλίωση, ἀπὸ τὴν γῆ στὸν Οὐρανό!

Αὐτὴ εἶναι πράγματι ἀνεκδιήγητη δωρεὰ καὶ ἀνεκλάλητη χάρις· αὐτὸ εἶναι ὑπερβάλλον μέγεθος ἀγαπήσεως θείας καὶ μοναδικῆς.

Ὁ Ἀναστὰς Σωτῆρας μας εἶχε προείπει σαφῶς: «Τοῦτο δε ἐστι τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με Πατρός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκέ μοι, μὴ ἀπολέσω ἐξ αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτῷ ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ» (Ἰωάν. στ’ 39). Ὁ Θεὸς Πατὴρ δίδει τὴν μεγίστη δωρεὰ τῆς πίστεως πρὸς τὸν Υἱό Του τὸν Μονογενῆ σὲ ὅσους ἔχουν καλὴ προαίρεση καὶ ἀγαθὴ διάθεση. Ὥστε νὰ τύχουν μὲ τὴν πνοὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ζωοποιήσεως πνευματικῆς ἀπὸ τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο στὴν ζωὴ αὐτή, ὅπως καὶ λαμπρᾶς ἀναστάσεως στὴν ἄλλη ζωή, τὴν ἀληθινὴ καὶ αἰώνια.

Στὴν γενικὴ Ἀνάσταση, ὅλοι οἱ πάντες θὰ ἀναστηθοῦν· ὅμως οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀφώτιστοι, οἱ ἀμετανόητοι, θὰ μείνουν κάτω ὡς κατάκριτοι. Ἐνῶ οἱ δίκαιοι, αὐτοὶ ποὺ κράτησαν τὴν Πίστη ἕως θανάτου καὶ ποὺ δὲν δελεάσθηκαν ἀπὸ τὴν πλάνη καὶ ἀπάτη τῶν ἡδονῶν καὶ τῶν παθῶν, αὐτοὶ ποὺ ἀντιτάχθηκαν στὶς παγῖδες τοῦ διαβόλου καὶ στὶς ἀπειλὲς τῶν ὀργάνων τοῦ ἀντιχρίστου, ὅπως καὶ αὐτοῦ τοῦ ἰδίου, θὰ ἀνυψωθοῦν καὶ θὰ ἁρπαγοῦν/ἀναληφθοῦν «ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα» (Α’ Θεσ. δ’ 17). Αὐτοὶ μόνον ἐξανασταίνονται «εἰς ζωὴν αἰώνιον», «ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων», «ἔνθα ἦχος καθαρὸς ἑορταζόντων καὶ βοώντων ἀπαύστως, Κύριε δόξα Σοι»!

*  *  *

Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφὲς ἐν Κυρίῳ Ἐγερθέντι·
Πανηγυρίζουμε τὴν λαμπρότητα τῆς Ζωῆς, τὴν νίκη κατὰ τοῦ θανάτου, κάτω ἀπὸ συνθῆκες δύσκολες καὶ πρωτοφανεῖς. Ὁ βιολογικὸς θάνατος φαίνεται νὰ ἀπειλεῖ τοὺς πάντες, χωρὶς ἐξαίρεση, καὶ οἱ διάφοροι κατὰ κόσμον «εἰδικοὶ καὶ σοφοὶ» χρησιμοποιοῦν αὐτὴ τὴν ἄμεση ἀπειλὴ γιὰ νὰ ἐνσπείρουν φόβο καὶ ἀπόγνωση, ὅπως καὶ κυρίως νὰ ἐφαρμόσουν ἕτοιμες ὑποτιθέμενες καὶ ἐλπιζόμενες σωτήριες λύσεις, γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ κινδύνου ἐπιδημιῶν καὶ ἀσθενειῶν σὲ ὅλο τὸν κόσμο, μὲ σκοπὸ τὴν ὅποια μικρὴ παράταση τῆς ἐπίγειας ζωῆς.

Χωρὶς νὰ λησμονοῦμε τὴν ἔλλογη φροντίδα καὶ γιὰ τὴν παροῦσα ζωή, ἐμεῖς οἱ πιστοὶ τῆς Ἀναστάσεως δὲν πρέπει νὰ τὴν ἀπολυτοποιοῦμε· ἡ παροῦσα ζωὴ εἶναι δοκιμαστήριο γιὰ τὸ ἄν ἀξίζουμε νὰ ζήσουμε στὴν αἰωνιότητα μαζὶ μὲ τὸν Θεὸ ἢ χωριστὰ ἀπὸ Αὐτόν. Ὁ βιολογικὸς θάνατος οὕτως ἢ ἄλλως μᾶς πολιορκεῖ συνεχῶς ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς γεννήσεώς μας καὶ ἀναμένεται ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ νὰ μᾶς κάνει αἰφνιδιασμὸ «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί» (Α’ Θεσ. ε’ 2). Ἀλλὰ τοῦτο συμβαίνει κατὰ θείαν Οἰκονομίαν γιὰ τὸν σωφρονισμὸ καὶ τὴν παιδαγωγία μας, ὥστε νὰ συσταλοῦμε ἀπὸ τὴν προτίμηση τῶν ὀλεθρίων παθῶν, ποὺ ἀποτελοῦν τὸν πραγματικὸ μολυσμὸ τῆς ζωῆς μας, καὶ νὰ στραφοῦμε ὅσο εἶναι καιρός, ἐν μετανοίᾳ, στὸ ἄπειρον Ἔλεος τοῦ θείου Λυτρωτοῦ μας.

Μὴ λησμονοῦμε ποτὲ ὅτι ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ δὲν ἀφορᾶ μόνον στὰ τῆς παρούσης ζωῆς, τὰ ὁποῖα ὄντως διέπει καὶ περικλείει· ἀλλὰ κυρίως ἀποσκοπεῖ νὰ φθάσουμε στὰ ἐπέκεινα, στὰ ἔσχατα, σὲ ἐκεῖνα στὰ ὁποῖα κατευθυνόμαστε γοργὰ καὶ ἀναπόδραστα. Δὲν ἔχει πρώτιστη σημασία πῶς καὶ πότε θὰ φύγουμε ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμο, ἀλλὰ ἄν εἴμαστε ἕτοιμοι γιὰ τὴν θεία ὅραση καὶ συνάντηση, γιὰ τὴν δίκαιη κρίση καὶ ἀνταπόδοση.

Ἄς γινόμαστε λοιπὸν ἕτοιμοι, ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν ἀποστασία καὶ τὴν ἁμαρτία, ὥστε νὰ βαδίζουμε στὴν ζωὴ μὲ φρόνηση καὶ ἀνδρεία, ὡς «ἀφόβητοι καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν» (Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης) καὶ κατὰ ἀέραν. Ἄς ἔχουμε ἔνοικο τὸν Ἀναστάντα Ἰησοῦ Χριστό μας, γιὰ νὰ ἀναφωνοῦμε μὲ θάρρος καὶ βεβαιότητα σὲ κάθε δυσάρεστο συμβὰν τῆς παρούσης ζωῆς: «Οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι Σὺ μετ΄ ἐμοῦ εἶ» (Ψαλμ. κβ’ 4)· «οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι» (Ψαλμ. γ’ 7)· «οὐ φοβηθήσομαι ἐν τῷ ταράσσεσθαι τὴν γῆν καὶ μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρδίαις θαλασσῶν» (Ψαλμ. με’ 3)!

Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες, Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος 

+Ὁ Ἀθηνῶν Καλλίνικος

Καὶ τὰ Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος

Ἀριθμός Πρωτ. 3111.                                                                     Ἐν Ἀθήναις, 10/23-04-2021

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

Πρὸς

ἅπαντα τὸν Ἱερὸν Κλῆρον τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι

Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Πανοσιολογιώτατοι καὶ Αἰδεσιμώτατοι Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες·

Xάρις καὶ εἰρήνη παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν!

Καθὼς ἔφθασεν ἤδη ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομὰς καὶ ἕνεκα τῆς ἐξακολουθούσης ἐκρύθμου καταστάσεως ἐκ τῆς πανδημίας τοῦ Κορωνοϊοῦ καὶ τῶν σχετικῶν μέτρων τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, δίδομεν εἰς ἕνα ἕκαστον ἐξ Ὑμῶν τὰ γενικὰς κατευθύνσεις περὶ τοῦ πρακτέου, ὅσον ἀφορᾶ τὴν τέλεσιν τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Ἡ Ἱερὰ ἡμῶν Σύνοδος διεφώνησεν ὡς πρὸς τὴν πρακτικὴν τῆς τελέσεως τῆς Ἀκολουθίας τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῆς Θ. Λειτουργίας τοῦ Πάσχα πρὸ τοῦ μεσονυκτίου καὶ ἀπεστείλαμεν εἰς τὸ Ὑπουργεῖον Παιδείας και Θρησκευμάτων ἐπιστολήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἀνεφέρομεν –μεταξὺ τῶν ἄλλων- ὅτι:

«Πληροφορούμεθα σχεδιασμὸν διὰ πρόωρον τέλεσιν τῆς ἀκολουθίας τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῆς Θ. Λειτουργίας τοῦ Πάσχα, πρὸ τοῦ μεσονυκτίου τοῦ Μεγάλου Σαββάτου πρὸς Κυριακὴν τοῦ Πάσχα. Παρακαλοῦμεν ὅπως λάβητε ὑπ᾽ ὄψιν ὅτι σοβαροὶ λόγοι, οἱ ὁποῖοι ἀφοροῦν τὴν πιστὴν τήρησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, ἀπαγορεύουν εἰς ἡμᾶς, τοὺς Γνησίους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, τὴν τέλεσιν τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Πάσχα πρὸ τοῦ μεσονυκτίου, ὡς ἐκ τούτου αἰτούμεθα ὅπως, εἰδικῶς διὰ τὴν νύκτα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου πρὸς Κυριακὴν τοῦ Πάσχα, παραταθῇ ἡ ἐλευθέρα κυκλοφορία τῶν πολιτῶν κατὰ τὰς πρῶτας πρωϊνὰς ὧρας προκειμένου νὰ τελεσθῇ ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα κατὰ τὰς Ἱερὰς ἡμῶν Παραδόσεις».

Τὸ αἴτημα ἡμῶν δὲν ἐγένετο δεκτὸν, διότι ἡ Πολιτεία, διὰ λόγους γνωστοὺς εἰς αὐτήν, δὲν ἐπιθυμεῖ τὴν παράτασιν τῆς ἐλευθέρας κυκλοφορίας μέχρι τὰς πρῶτας πρωϊνὰς ὥρας τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα. Ἡμεῖς ὅμως εἶναι ἀδύνατον νὰ τελέσωμεν τὴν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα κατὰ τὸ Μ. Σάββατον, ὡς ἐκ τούτου δὲ ἀπεφασίσθη ὅπως ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως καὶ ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Πάσχα τελεσθοῦν ὄρθρου βαθέος τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα (ὅπως ἐγένετο καὶ κατὰ τὴν περίοδον τῆς γερμανικῆς κατοχῆς): διὸ καὶ περὶ τὰς 5.00’ π.μ., ὅτε ἐπιτρέπεται πλέον ἡ κυκλοφορία, θέλει ἐκκινήσῃ ἡ Ἀκολουθία μετὰ τοῦ Κανόνος «Κύματι θαλάσσης...», ἐν συνεχείᾳ ἡ τελετὴ τῆς Ἀναστάσεως, ὁ Ὄρθρος καὶ ἡ Θεία Λειτουργία.

Αἱ ὑπόλοιποι Ἀκολουθίαι τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος θὰ τελεσθοῦν ὡς συνήθως, πλὴν ὅμως μετὰ τῆς τηρήσεως τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων ὅσον τὸ δυνατὸν καλύτερον (ἀποστάσεις, χρῆσιν ἀντισηπτικοῦ εἰς τὰς εἰσόδους καὶ ἐξόδους, χρῆσιν μασκῶν κλπ.) καὶ ἐνωρίτερον ὡς πρὸς τὴν ὥραν ἐνάρξεως, ὥστε οἱ πιστοὶ νὰ προφθάσουν νὰ ἐπιστρέψουν ἐγκαίρως εἰς τὰς οἰκίας των, πρὸ τῆς ἀπαγορεύσεως τῆς κυκλοφορίας.

Ἐπισημαίνομεν τὴν προσοχὴν ἑκάστου, ὥστε ἐὰν διαπιστώσῃ εἰς ἑαυτὸν οἱοδήποτε σύμπτωμα μεταδοτικῆς ἀσθενείας, εἴτε Κληρικὸς εἶναι εἴτε λαϊκός, νὰ παραμείνῃ κατ᾽ οἶκον, διότι ὡς ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: «ὡς φονεὺς κανονίζεται καὶ ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐν καιρῷ πανώλης ἠξεύρωντας ὅτι εἶναι μεμολυσμένος, ὑπάγει εἰς οἴκους καὶ πολιτείας καὶ μολύνει καὶ τοὺς ἄλλους καὶ γίνεται πολλῶν φόνων αἴτιος» (ὑπσμ. εἰς τὸν ξς´ ἀποστολικόν).

Ἐπὶ τούτοις, διατελοῦμεν εὐχόμενοι ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν ἐνδυναμώσεως ἁπάντων ἡμῶν, ἵνα διερχώμενοι τὸν πειρασμὸν τῆς παρούσης δοκιμασίας ἴδωμεν καὶ τὴν ἔκβασιν αὐτῆς.

Καλὴν Ἀνάστασιν!

Διὰ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος

† Ὁ Ἀθηνῶν Καλλίνικος