Χειροτονία Ἱερέως στοὺς Ἁγίους Πάντες Κατερίνης
Σήμερα, τῶν Ἁγίων Παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ στὸν Ναὸ τῶν ἁγίων Πάντων Κατερίνης ὁ ποιμενάρχης μας ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος ἐτέλεσε χειροτονία τοῦ διακόνου π. Δημητρίου Ἀλμανίδη, ὅπου ἔλαβε τὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης. Ὡς ἐφημέριος ὁ πατὴρ Δημήτριος θὰ καλύψει τὴν θέση τῆς ἐνορίας τῶν Ἁγίων Πάντων Κατερίνης.
Στὴν ὁμιλία του του ὁ ποιμενάρχης μας τόνισε τὴν βάση καὶ τὰ θεμέλια τῆς ἱερωσύνης ποὺ εἶναι ἡ ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία καὶ κατὰ προέκταση στὸν Ἐπίσκοπο, καθὼς καὶ τὴν ἀξία ποὺ θὰ δίνει ὁ ἴδιος ὁ κληρικὸς, εἴτε στὸν Ἐπίσκοπο του, εἴτε στὸν κάθε χριστιανὸ ποὺ σχετίζεται. Ὁ τρόπος ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν κάθε ἄνθρωπο ἀνεξαρτήτου βαθμοῦ, καταγωγῆς, κοινωνικῆς θέσης, οἰκονομικῆς τάξης, θὰ καθορίσει καὶ τὸν δικὸ του Παράδεισο ἤ τὴν δικὴ του Κόλαση. Ἐπαίνεσε γιὰ τὴν μέχρι τώρα προσφορὰ του στὴν ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πάντων ἀπὸ τὴν θέση τοῦ ἐπιτρόπου, ἀλλὰ ὅμως τώρα ὁ ρόλος τῆς ἱερωσύνης ποὺ ἐνώνει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεὸ, τὸν Οὐρανὸ καὶ τὴν γῆ θὰ εἶναι διαφορετικὸς, ὁ ὁποῖος θὰ μεταμορφώνει διαρκῶς τὸ ἐσωτερικὸ του εἶναι μὲ νέες ἐμπειρίες Θεανθρώπινες ποὺ μέχρι τώρα δὲν ἔχει βιώσει.
Ἀμέσως μετὰ μίλησε ὁ π. Δημήτριος τὸν κάτωθι λόγον. Βλέπε παρακάτω . . .
Στὸ κοινωνικὸ μίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιος καὶ πνευματικὸς πατέρας τοῦ πατρὸς Δημητρίου γιὰ πάνω ἀπὸ 20 χρόνια καὶ ἀνέφερε γιὰ τὸν ρόλο τῆς ἱερωσύνης τονίζοντας τὴν εὐθύνη τοῦ λειτουργοῦ καὶ ὅτι ὅσο παραμένει ὑπὸ τὴν σκέπη τοῦ Ἐπισκόπου του ἄλλο τόσο θὰ ἐλαχιστοποιεῖ ἀνθρώπινα λάθη ποὺ εἶναι ἀναμενόμενο νὰ συμβοῦν λόγω τῆς μεταπτωτικότητος τοῦ ἀνθρώπου.
Τὸ ψαλτῆριο ἐκόσμησε ὁ κ. Δημήτριος Λιακόπουλος, ἐνῶ κόσμος καὶ ἐκτὸς τοῦ νομοῦ Κατερίνης προσήλθαν νὰ τιμήσουν τὸν πατέρα Δημήτριο καὶ νὰ παραστοῦν στὸ μυστήριο.
Στὸ τέλος μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας παρετέθη τράπεζα σὲ ὅλους τοὺς κληρικοὺς καὶ οἰκείους ἀπὸ τὸν πατέρα Δημήτριο Ἀλμανίδη.
Λόγος πατρός Δημητρίου Ἀλμανίδη
Παναγιώτατε Άγιε Θεσσαλονίκης πάτερ και Δέσποτα κ. Γρηγόριε, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Άγιε Μεθώνης κ. Αμβρόσιε, σεβαστοί πατέρες και αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί.
Είμαι πολύ χαρούμενος που σας έχω δίπλα μου σήμερα στην πιο σημαντική μέρα της ζωής μου.
Ευχαριστώ τον Τριαδικό Θεό που με αξίωσε, εμένα τον ανάξιο, ώστε να γίνω λειτουργός Του και να υπηρετώ τον λαό Του, με τις ευχές σας Παναγιώτατε πάτερ και δέσποτα κ. Γρηγόριε.
Από μικρό παιδί είχα την επιθυμία να γίνω μοναχός αλλά ο Κύριός μας είχε άλλα σχέδια για εμένα (ή τουλάχιστον μέχρι τώρα).
Το σχέδιό Του αρχικά ήταν να νυμφευτώ με την Βικτωρία, και να μου χαρίσει δύο υπέροχα παιδάκια, τον Μάξιμο και την Πελαγία. Σήμερα βλέπω το Θέλημά Του να με καλεί στο μέγιστο υπούργημα της ιερωσύνης μέσω εσάς Άγιε Δέσποτα Μητροπολίτα Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριε.
Θυμάμαι το πρώτο σας κάλεσμα, Παναγιώτατε, για την ιερωσύνη πριν αρκετά χρόνια, το 2015, αλλά τότε είχα αρνηθεί διότι δείλιασα. Τώρα όμως τολμώ, όχι επειδή είμαι άξιος. Τολμώ, διότι αισθάνομαι την σκέπη του Θεοῦ μέσα από την δική σας ευχή Παναγιώτατε πάτερ και δέσποτα. Επίσης, αυτό που με παρακίνησε ήταν η μεγάλη ανάγκη που έχει προκύψει στην ενορία μας, των Αγίων Πάντων, που τόσο πολύ αγάπησε ο πατέρας μου ως εφημέριος επί 30 συναπτά έτη.
Άλλος ένας λόγος είναι ότι μεγάλωσα μέσα στην εκκλησία, δέθηκα και αγάπησα τον κόσμο της ενορίας των Αγίων Πάντων και είπα ότι αν δεν πω το ναι τώρα, ίσως χαθεί η δυνατότητα εξυπηρέτησης της ενορίας που αγάπησα και αγαπώ∙ και ό,τι προσέφερε εδώ σε αυτή την ενορία ο πατέρας μου, ο πατήρ Βιτάλιος, θα χαθεί με τον χρόνο.
Είναι πολλές φορές που φέρνω την εικόνα του πατέρα μου μπροστά μου και ψιθυρίζω μέσα μου και ρωτώ. Άραγε τι θα έκανε στην θέση μου; Θα αναλάμβανε αυτή την ευθύνη; Η απάντηση μέσα στην ψυχή μου είναι ναι, να προχωρήσω στην ιερωσύνη. Αυτό το ναι το ενίσχυσε και ο πνευματικός μου πατέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, το ενίσχυσε ο γέροντας και καθηγούμενος Αρχιμανδρίτης π. Θεοδόσιος της Ιεράς Μονής του Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης.
Τελικά, όλα άλλαξαν εφέτος μέσα στο καλοκαίρι για την οριστική μου απόφαση να αναλάβω τον σταυρό της ιερωσύνης, όταν πήγα στο ιερό προσκύνημα του Αγίου Ισαύρου στην Κέρκυρα. Αισθάνθηκα κάτι πολύ δυνατό μέσα μου, το οποίο με άλλαξε και με παρακίνησε να έρθω σε εσάς Παναγιώτατε Άγιε Μητροπολίτα Θεσσαλονίκης πάτερ και Δέσποτα κ. Γρηγόριε και τότε διαπίστωσα ότι ήταν Θέλημα Θεού να προχωρήσω μέσα από την δική σας προτροπή, την οποία για άλλη μια φορά την επαναλάβατε μετά από 8 χρόνια σήμερα στο 2023.
Αισθάνθηκα από την μία την Χάρη του Θεού και από την άλλη την αναξιότητα μου. Ρωτώ τον εαυτό μου «πώς θα εισέλθω;». Ωστόσο όμως παίρνω κουράγιο να προχωρήσω και να πω ναι «γενηθήτω το Θέλημά Σου» είμαι έτοιμος να δεχθώ με την ευχή σας την ουράνια και επίγεια διακονία της ιερωσύνης.
Θα ήθελα τώρα να μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω όλους εκείνους που με τις συμβουλές και το παράδειγμά τους με κράτησαν στο δρόμο του Θεού, ώστε να αξιωθώ να ζήσω αυτό το μυστήριο της ιερωσύνης σήμερα.
Πρωτίστως, να ευχηθώ καλό παράδεισο στον κατά σάρκα πατέρα μου και εφημέριο των Αγίων Πάντων πατέρα Βιτάλιο που, παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε τελευταία, ήταν ακούραστος λειτουργός του Υψίστου και σύγχρονος ομολογητής της Πίστεως και των παραδόσεων της εκκλησίας μας. Έχουν παραμείνει δυνατά στην μνήμη μου όλα τα καλά του λόγια και το φωτεινό του παράδειγμα. Ας έχω την ευχή σου πατέρα μου από εκεί στον Ουρανό όπου βρίσκεσαι.
Επίσης θα ήθελα να ευχηθώ καλό παράδεισο στον μακαριστό Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κυρό Κυπριανό και πατέρα μας, ο οποίος ως πνευματικός των νεανικών μου χρόνων στερέωσε μέσα μου την αγάπη για τον Κύριο και την ιερωσύνη.
Ευχαριστώ την μητέρα μου που ήταν ανέκαθεν δίπλα μου χωρίς να γογγύζει για τίποτα, αντιμετωπίζοντας όλες τις καταστάσεις με σιωπή και προσευχή.
Ευχαριστώ επίσης τα αδέρφια μου που με θέρμη στήριξαν την απόφασή μου και μάλιστα ένας εκ των οποίων μου είπε «άργησες κιόλας».
Ευχαριστώ τους ενορίτες που με σιωπή και διάκριση με ώθησαν να πάρω την απόφαση, στο άκουσμα της οποίας συγκινήθηκαν και χάρηκαν πολύ.
Τον πνευματικό μου πατέρα, τον Σεβασμιώτατο Αμβρόσιο, που είναι δίπλα μου για πάνω από 23 χρόνια και με καθοδηγεί. Τον ευχαριστώ και τον ευγνωμονώ, διότι αυτός είναι που με γαλούχησε πνευματικά ώστε να βρίσκομαι ενώπιον του θυσιαστηρίου.
Τον γέροντα Αρχιμανδρίτη π. Θεοδόσιο, ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, καθώς και τους πατέρες της μονής που από μικρός επισκεπτόμουνα και βλέποντας τον αγώνα και την άσκησή τους αποτύπωσα μέσα μου πνευματικά παραδείγματα.
Ευχαριστώ όλους τους ιερείς της μητροπόλεώς μας για την παρουσία τους και τις προσευχές τους.
Να ευχαριστήσω όλους έναν προς έναν όσοι ήρθατε και τιμήσατε με την παρουσία σας και την προσευχή σας την ελαχιστότητά μου.
Τώρα θα ήθελα να απευθυνθώ σε σας Παναγιώτατε.
Θα ήθελα να εκφράσω την αγάπη και την εκτίμησή μου προς το πρόσωπό σας. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την εμπιστοσύνη και την πρόσκληση στην ιερωσύνη. Εύχεστε ώστε ο Κύριος να είναι δίπλα μου μέχρι τελευταίας ημέρας της επίγειας ζωής μου.
Την ευχή σας!
Ἰδού εἰμὶ Κύριε, γένοιτό μοι κατὰ τὸ θέλημά σου!
