Ὁ προφήτης Ἰωνᾶς
Ὁ Δημιουργός και ποιητής τῶν ἁπάντων ξεχώρισε τόν ἄνθρωπο ἀπ όλα τα δημιουργήματά Του και τόν τίμησε μέ θεϊκή καταγωγή. Δυστυχῶς, ὀ ἄνθρωπος ἀθέτησε, ξέχασε και ἔχασε ἀπό τόν ορίζοντα τῆς ψυχῆς του τόν Πλάστη του. Ἐκεῖνος ὅμως ὤ τῆς εὐσπλαγχνίας Του-δέν ἐγκατέλειψε τό ἐξαχρειωμένο και πεσμένο πλάσμα Του, ἀλλά ἀνέμενε συνεχῶς, μέ ἀνοικτή ἀγκαλιά τήν ἐπιστροφή του. Ἔκανε ἐπίσης το πᾶν γιά να τό σώσει. Ἔστειλε…τους προφῆτες, οἱ ὁποῖοι ὡς μουσικά ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος προσέφεραν προς τους ἀνθρώπους, ὅσα ὁ Θεός τους ἀπεκάλυπτε και ταυτόχρονα προέτρεπαν με τους λόγους τους σε μετάνοια. Διότι οἱ προφῆτες ὑπῆρξαν ἄνθρωποι πιστοί στόν Θεό, ἅγιοι κατά την ἀρετή, ταπεινόφρονες, καθαροί ἀπό ἐγκόσμια πάθη και χαμερπεῖς ἠδονές, ἀξιοθαύμαστα πρότυπα ἠθικῆς τελειότητος.