Ἀνακοίνωσις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὴν ἐνεστῶσα κατάσταση
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
Ἐν μέσῳ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μὲ ὑψωμένο τὸν Τίμιο καὶ Ζωοποιὸ Σταυρὸ τοῦ Σωτῆρος μας πρωτίστως στὶς καρδιές μας, τὸ σύμβολο αὐτὸ θυσίας, ἀγάπης καὶ νίκης, μεταφέρουμε τὶς πατρικὲς εὐχές μας στὸ δοκιμαζόμενο Ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας μας.
Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστόν, ὅτι αὐτὸ ποὺ βιώνουμε κατὰ τὴν παροῦσα Τεσσαρακοστή, βεβαίως γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, εἶναι κάτι τὸ πρωτοφανὲς καὶ πρωτόγνωρο. Ἄν καὶ ἡ Μαρτυρικὴ Ἐκκλησία μας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων διῆλθε διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου πρὶν ἀπὸ κάποιες δεκατίες, καὶ γνώρισε μακρὲς καὶ παρατεταμένες Σαρακοστὲς μὲ κλειστοὺς Ναούς, δεσμίους Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς, ἐξορίστους Λειτουργούς, κρυμμένους Ἱερεῖς, ἀγωνιζομένους Μοναχοὺς καὶ Μοναχές, στερημένους ἐκκλησιασμοῦ ἡρωϊκοὺς πιστοὺς λαϊκούς. Τότε ἡ πίστη μᾶς χαλύβδωνε καὶ βγαίναμε πιὸ δυνατοὶ καὶ ἀποφασιστικοί, ἄν καὶ οἱ ἀπώλειες ἦταν σημαντικές.
Σήμερα, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι δὲν ἔχουμε διωγμὸ πίστεως, ὅλοι πλήττονται καὶ μάλιστα οἱ τότε διῶκτες μας Νεοημερολογῖτες, διότι ἡ Κυβέρνηση τῆς Πατρίδος μας, λόγῳ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἔκρινε τὴν λήψη αὐστηρῶν μέτρων γιὰ τὴν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας, μὲ ἀπαγόρευση ἀκόμη καὶ τῆς θείας λατρείας στοὺς Ναοὺς γιὰ ὅλους ἀνεξαιρέτως. Αὐτὸ ἀπὸ πνευματικῆς πλευρᾶς εἶναι ἀνάρμοστο, ἐκφράζουμε τὴν λύπη καὶ τὴν δυσαρέσκειά μας, καὶ ζητοῦμε ἐντόνως νὰ ἐπιτραπεῖ ἡ δημόσια λατρεία μας, μὲ τὴν σχολαστικὴ βεβαίως τήρηση τῶν προδιαγραφῶν ὑγιεινῆς, ὅπως αὐτὲς ἔχουν ἤδη καθορισθεῖ καὶ τηροῦνται μὲ ἀκρίβεια.
Ὁ ἀκούσιος ἐγκλεισμὸς τῶν ἀνθρώπων στὶς οἰκίες τους δὲν εἶναι μόνον κάτι τὸ ἀρνητικό, ἀλλὰ ἔχει καὶ τὶς θετικὲς ὄψεις του. Κατ’ ἀρχὴν ἡ ἀτμόσφαιρα ἐξωτερικὰ καθάρισε καὶ ἔγινε ὄντως Σαρακοστιανή: ἔπαυσαν οἱ θόρυβοι καὶ οἱ ταραχές, οἱ ὕβρεις καὶ οἱ συγκρούσεις, ἡ πάσης φύσεως δημόσια ἠθικὴ καὶ λοιπὴ σήψη καὶ διαφθορά.
Ἄν καὶ στὰ σπίτια, οἱ ἔνοικοι, οἱ οἰκογένειες, δοῦν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ βλέμμα κατανοήσεως καὶ ἀγάπης, ἄν ἔλθουν πιὸ κοντὰ μὲ κοπὴ θελήματος καὶ θυσιαστικὴ διάθεση, ἄν λύσουν τὶς διαφορὲς καὶ πικρίες τους καὶ συγχωρηθοῦν, καὶ κυρίως ἄν προσευχηθοῦν μαζί, τότε οἱ χαλαροὶ καὶ ξεθωριασμένοι δεσμοί τους θὰ δυναμώσουν καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ θὰ ἔλθει καὶ πάλι στὸ σπιτικό τους. Μποροῦν νὰ τελοῦνται στὸ Προκυνητάρι ἤ Εἰκονοστάσι τοῦ σπιτιοῦ ἱερὲς Ἀκολουθίες. Ἀκόμη, ὑπάρχει ἡ δυνατότητα νὰ ἀκούει κανεὶς τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες ἀκόμη καὶ ἀπὸ χώρους τῆς Ἐκκλησίας μας διαδικτυακῶς. Ἐπίσης, ἡ ἀνάγνωση καλῶν βιβλίων καὶ ἡ ἀπὸ κοινοῦ δημιουργικὴ ἀπασχόληση καὶ οἰκοδομητικὴ ψυχαγωγία βοηθεῖ ἀπὸ πολλὲς ἀπόψεις μικροὺς καὶ μεγάλους. Νὰ ἐνθυμούμαστε ὅτι αὐτὸ ποὺ θὰ δώσουμε στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἄλλους, αὐτὸ καὶ θὰ λάβουμε.
Νὰ βροῦμε τὸν ἐσώτερο ἑαυτό μας, νὰ ρυθμίσουμε καλύτερα τὶς σχέσεις μας, νὰ δώσουμε ἀγάπη, ἐμπιστοσύνη, ἀσφάλεια, εἰρήνη καὶ αἰσιοδοξία, καὶ αὐτὰ θὰ λάβουμε πίσω πολλαπλάσια, ἀργὰ ἤ γρήγορα.
Ἀλλὰ καὶ ἐμεῖς, τώρα ποὺ ἔχουμε περισσότερο χρόνο στὸ σπίτι μας, μήπως ἀντὶ νὰ τὸν χρησιμοποιοῦμε δημιουργικὰ καὶ θεάρεστα, τὸν σπαταλοῦμε μὲ ἀφροσύνη; Ὑπάρχει ἡ ἀναγκαία ἐνημέρωση, ἀλλὰ καὶ ἡ ὑπερβολικὴ ἀναζήτηση τῶν πιὸ ἀπιθάνων σεναρίων ποὺ δῆθεν ἀποκαλύπτουν τὴν πᾶσα ἀλήθεια ποὺ κρύβουν οἱ πολλοὶ γιὰ τὰ τεκταινόμενα, καὶ ἔτσι διασπείρεται συνεχῶς ἀκατάσχετη κινδυνολογία καὶ καταστροφολογία! Εἶναι αὐτὸ ὠφέλιμο γιὰ τὴν ψυχή μας καὶ κάνει καλὸ στοὺς ἄλλους;
Ἀδελφοί, μετάνοια χρειάζεται, προσευχή, ταπείνωση, συμπόνοια, ἀλλὰ καὶ μνήμη τῶν κεκοιμημένων, τῶν πασχόντων, ὅλων ὅσοι ἀγωνίζονται στὰ νοσοκομεῖα, ὅλων ὅσοι προσπαθοῦν νὰ βοηθήσουν τὸν συνάνθρωπό τους μὲ κάθε τρόπο ὑλικῶς καὶ ἠθικῶς! Καὶ μὴν λησμονοῦμε καὶ αὐτοὺς ποὺ φυλάσσουν τὰ χερσαῖα καὶ θαλάσσια σύνορά μας ἀπὸ τὶς ἐπιδρομὲς τῶν ἀλλοφύλων, ὥστε νὰ διάγουμε μὲ εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια!
Ἄς ἀναλογισθοῦμε ἐπίσης ὅτι ἕνας μικροσκοπικὸς ἰὸς ἀόρατος διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ, ξεσκέπασε τὴν ἀδυναμία τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, καὶ περιγέλασε τὴν ἀλαζονεία καὶ ὑπερηφάνεια του, τὰ ἐπιτεύγματα καὶ τὴν δῆθεν παντοδυναμία του! Τὸν ταπείνωσε, τὸν γονάτισε καὶ τὸν ἀπειλεῖ μὲ ἐξολόθρευση! Θὰ κατανοήσει ἡ ἀνθρωπότητα τὸ μάθημα, θὰ σωφρονισθεῖ καὶ ἱματισθεῖ, θὰ λογικευθεῖ, ἤ θὰ συνεχίσει ἀκάθεκτη τὴν ἄφρονα πορεία της;
Κάποιοι ἀντιδραστικοί, ἀκόμη καὶ στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἀντιπολιτευόμενοι ἐκ συστήματος τὴν κανονικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱεραρχία, ἀναζητοῦν ἀκόμη καὶ στὶς κρίσιμες αὐτὲς στιγμὲς λόγους, ὥστε νὰ ψέξουν καὶ κατηγορήσουν αὐτὴν γιὰ ἐνδοτισμό, ἀδράνεια καὶ ὑποχωρητικότητα. Ὅσοι ἐμφοροῦνται ἀπὸ «μωρὸν ζῆλον» εἶναι ἀδύνατον νὰ εἰρηνεύσουν καὶ νὰ ἀναπαύσουν στὴν ταραγμένη ψυχή τους τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Εὐχόμαστε νὰ συνέλθουν καὶ νὰ κατανοήσουν τὶ εἶναι ἀληθινὴ Ὁμολογία καὶ ὅτι ἄν δὲν προηγηθεῖ ἀληθινὴ ὑπακοή, ταπείνωση, ἀγάπη καὶ προσευχή, χάρισμα Ὁμολογίας δὲν δίδει ἡ θεία Χάρις.
Προτρέπουμε τὸ ἐν Χριστῷ Ποίμνιό μας νὰ ἀπέχει ἀπὸ τοὺς ἀτάκτους καὶ ἀκαταστάτους, καὶ νὰ γνωρίζει ἀσφαλῶς ὅτι οἱ Ἱεράρχες μας, ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο ἕως τὸν κάθε Μητροπολίτη καὶ Ἐπίσκοπο, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀξιέπαινοι Κληρικοί μας, ὅλοι μεριμνοῦν μὲ κάθε τρόπο καὶ μέσον, βάσει τῶν περιορισμῶν ποὺ ἐπιβλήθηκαν, γιὰ ἐξασφάλιση ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, γιὰ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας, καὶ μάλιστα στὶς Ἱερὲς Μονές μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ στήριξη μὲ κάθε τρόπο τοῦ Ποιμνίου μας συλλογικῶς καὶ προσωπικῶς. Τρόποι ἐπικοινωνίας σήμερα ὑπάρχουν πολλοί.
Ὅμως, μὴ μᾶς διαφεύγει ἡ κυρίως ἐπικοινωνία μὲ τὴν Πηγὴ τῆς Ζωῆς, τὸν Κύριο καὶ Θεό μας Ἰησοῦ Χριστό, τὴν Παναγία μας, τοὺς Ἁγίους μας. Ἀκόμη καὶ ἡ ἔμπονη καὶ πατρικὴ πλήρη ἀγάπης καὶ ἐνδιαφέροντος προσευχὴ τῶν Ποιμένων γιὰ τὸ Ποίμνιό τους, ἔχει θαυμαστὰ ἀποτελέσματα. Ἄν δὲν τὸ ἐπιδιώκουμε καὶ ἐμεῖς αὐτό, γιὰ νὰ συναποτελέσουμε μιὰ ἰσχυρὴ στρατιὰ προσευχῆς, ὡς πνευματικὴ ἀσπίδα καὶ δύναμη, τότε μᾶς ἀξίζει χειρότερη δοκιμασία καὶ πιὸ αὐστηρὰ «ἐπιτίμια».
Διότι, σὺν τοῖς ἄλλοις, σηκώνουμε τώρα ὅλοι μας, Κλῆρος καὶ λαός, ἕναν «Σαρακοστιανὸ Κανόνα» γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, καὶ μακάρι νὰ συνετισθοῦμε καλύτερα, νὰ διορθωθοῦμε, καὶ νὰ λάβουμε ὁ καθένας τὸ «μάθημά» μας καὶ νὰ πάρουμε τὶς πιὸ προσεκτικὲς καὶ θεάρεστες ἀποφάσεις μας.
Ὁ Ψαλμωδὸς μᾶς προτρέπει δίδοντάς μας θάρρος καὶ δύναμη: «Ἀνδρίζεσθε καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία ὑμῶν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ Κύριον» (Ψαλμ. 30:25).
Καὶ καθημερινὰ στὸ Μεγάλο Ἀπόδειπνο ἀντηχεῖ ἡ ἱκετήρια δέηση καὶ βεβαίωσή μας: «Κύριε τῶν Δυνάμεων μεθ΄ ἡμῶν γενοῦ· ἄλλον γὰρ ἐκτός σου βοηθὸν ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν· Κύριε τῶν Δυνάμεων ἐλέησον ἡμᾶς»!
Μὲ πολλὴ πνευματικὴ ἀγάπη, ἐνδιαφέρον καὶ ἐγγύτητα καρδιακὴ χαιρετίζουμε ἐπευλογοῦντες ὅλους καὶ ἕνα ἕκαστον, καὶ ἀναφωνοῦντες τό: Ὁ Θεὸς μεθ΄ ὑμῶν!
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
+ Ὁ Ἀθηνῶν Καλλίνικος
καὶ ἅπαντα τὰ Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου