Ἐκδημία τοῦ π. Γρηγορίου.

Πόνος καὶ θλίψη κατέβαλε τὴν καρδία μου στὸ ἄκουσμα τοῦ ξαφνικοῦ θανάτου τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν πατρὸς Γρηγορίου Ἀρχιμανδρίτου καὶ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς καὶ Σαλαμίνος. Οἱ λέξεις εἶναι περιττές νὰ περιγράψουν τὰ συναισθήματα μου. Νιώθω μικρὸς καὶ ἀνήμπορος μπροστά στὸν θάνατο καὶ ταυτόχρονα τρομάζω νὰ σκεφτῶ καὶ νὰ ἑρμηνεύσω τὴν λέξη <<γιατί>> καὶ ὅσες φορὲς το τόλμησα ἦταν καὶ ἀνθρώπινο παράπονο, ἀλλὰ και στιγμὴ ἀδυναμίας μου.

Ἐκεῖνος ὁ Δημιουργὸς καὶ Πλάστης μας γνωρίζει καὶ ἀφήνει τὴν ἱστορία νὰ ρέει μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὸ τὸ γνωρίζω καὶ παρηγοροῦμαι. 

Εὔχομαι ὁ Πανάγαθος Θεὸς ποὺ ὑπηρέτησες πατέρα Γρηγόριε νὰ σὲ κατατάξει στοὺς ἐκλεκτοὺς Του. Θὰ μᾶς λείψεις καὶ τὸ κενὸ σου ἤδη ἔντονα κυριαρχεῖ στὴν καρδιὰ μου. Ἐλπίζω νὰ ἀνταμώσουμε στὴν χαμένη μας πατρίδα ὅπου ἐκεῖ θὰ σταματήσει κάθε πόνος, θλίψη καὶ στεναγμός. Θὰ σὲ μνημονεύω καὶ θὰ παραμείνεις μέσα στὴν καρδιὰ μου ὡς ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης. Θὰ κρατήσω στὴν μνήμη μου ὅτι τὰ χαρίσματα ποὺ σοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς τὰ ἀξιοποίησες πρὸς δόξαν τῆς Ἐκκλησίας Του, ἀλλὰ καὶ ὅτι ὑλικὰ ἀγαθὰ διαχειρίστηκες τὰ ἄφησες στὴν Ἐκκλησία Του καὶ δὲν κοίταξες ποτὲ νὰ ἀποκτήσεις κάτι πρὸς δικὸ σου ὄφελος. 

Τὰ συλλυπητήρια μου στὸν Ἅγιο ἀδελφὸ στὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιῶς καὶ Σαλαμίνος κ. Γερόντιο, στοὺς κατὰ σάρκα γονεῖς του Ἐλεθέριο καὶ Ἀνθία, στοὺς οἰκείους του καὶ σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἐπιστεύθηκαν τὴν ψυχὴ τους κάτω ἀπὸ τὸ πετραχήλι τοῦ μακαριστοῦ πατρὸς Γρηγορίου Ταυλαρίου.

Καλή ἀνάπαυση καὶ αἰωνία σου ἡ μνήμη. 

+ ὁ Θεσσαλονίκης Γρηγόριος