Ἐξ ἀφορμῆς τῆς προσφάτου ἀποφάσεως τῆς Τουρκίας διὰ τὴν ἐκ νέου μετατροπὴν τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας εἰς μωαμεθανικὸν Τέμενος.

Συνεκλονήσθη τὸ πανελλήνιον ἀπὸ τὴν συνταρακτικὴν ταύτην εἴδησιν. Αἰσθήματα ἀγανακτήσεως κυριαρχοῦν εἰς τοὺς ἁπανταχοῦ Ἕλληνας Ὀρθοδόξους. Ἔπρεπε ὅμως νὰ ληφθῇ ἡ ἀπόφασις ἀπὸ τὴν ...«ἀνεξάρτητον τουρκικὴν δικαιοσύνην» περὶ μετατροπῆς τῆς Ἁγίας Σοφίας εἰς μωαμεθανικὸν τέμενος διὰ νὰ ἀφυπνισθῇ ἡ συνείδησις τῶν νεοελλήνων. Ἔπρεπε ὁ ἐπίδοξος Σουλτάνος τῆς Τουρκίας νὰ προβῇ εἰς τὴν νέαν βεβήλωσιν τοῦ Ἱεροῦ Συμβόλου τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας διὰ νὰ κατανοήσουν ἅπαντες τὸ νόημα τῆς λαϊκῆς παροιμίας «χειρότερος Τοῦρκος, ὁ γενίτσαρος». Πράγματι, τὰ μεγαλύτερα ἐγκλήματα κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ τὰ ἔπρατταν ἀνέκαθεν οι μὴ γνήσιοι Τοῦρκοι, οἱ γενίτσαροι. Δηλαδὴ οἱ πρώην Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ, οἱ ἐξισλαμισθέντες εἴτε ἐκ τοῦ παιδομαζώματος, εἴτε ἐκ τῆς ἐξομωσίας. Ἀπόγονος ἐξομωτῶν ἐκ τοῦ ἑλληνικοῦ χωρίου Ποταμιὰ Ριζοῦντος τοῦ Πόντου ἀποτελεῖ ὁ σημερινὸς δικτάτωρ τῆς γείτονος χῶρας. Καὶ λέγομεν δικτάτωρ, καίτοι ἔχει ἐκλεγῆ, διότι καὶ ὁ Χίτλερ διὰ μέσου ἐκλογῶν ἀνεδείχθη ἀρχικῶς ἐγκαθιδρύσας ἔπειτα ἀπολυταρχικὸν καθεστώς.

Ἀκόμη μία ἀπόδειξις ὅτι τὸ ἤθος τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν φυλετικὴν καταγωγήν, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀγωγὴν τὴν ὁποίαν λαμβάνει. Οὕτως, λοιπόν, καὶ οἱ πλείονες τῶν ἐξ Ἀνατολῶν γειτόνων ἡμῶν, εἶναι εἰς μεγάλον βαθμὸν ἀπόγονοι ἐξισλαμισθέντων Ἑλλήνων, διὸ καὶ οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν διαθέτουν κοινὰ ἐξωτερικὰ χαρακτηριστικὰ μετὰ τῶν Ἑλλήνων. Τοῦτο δὲν ἐμποδίζει αὐτοὺς ἀπὸ τὸ νὰ μισοῦν τὸ γένος ἡμῶν καὶ νὰ ἀλαλάζουν ἀνάρθρως ἐπὶ τῷ ἀκούσματι τῆς εἰδήσεως ὅτι ἡ Ἁγία Σοφία μετετράπη ἐκ νέου εἰς Τέμενος. Δικαίως ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ὑπὸ τῶν Τούρκων αἰχμαλωτισθείς, ἀναφέρει περὶ αὐτῶν ὅτι εἶναι «πάντων τῶν βαρβάρων βαρβαρικώτατοι»!

Καὶ πράγματι, ἴδιον τῶν βαρβάρων εἶναι νὰ καυχῶνται ὄχι διὰ τὰ ὅσα ἐδημιούργησαν, ἀλλὰ διὰ τὰ ὅσα ἀλλότρια ἅρπαξαν καὶ κατέκτησαν. Διὸ καὶ τὴν πρᾶξιν τῆς μετατροπῆς τοῦ θαυμαστοῦ μνημείου τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἰς Τέμενος τὴν αἰτιολογοῦν «βάσει τοῦ δικαίου τῆς κατακτήσεως», ἤτοι τῆς ἁρπαγῆς καὶ τῆς λεηλασίας! Ποιοῦν κατ᾽ ἔτος καρναβαλικὰς «φιέστας» διὰ τὴν Ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐνδυόμενοι ὑπερηφάνως τὰ ἀπαίσια ἐνδύματα τῶν γενιτσάρων, διὰ νὰ ἱκανοποιοῦν τὸ σύμπλεγμα κατωτερότητος τὸ ὁποῖον ὑποβόσκει ἐντὸς τῆς συνειδήσεώς των, διότι συναισθάνονται ὅτι εἶναι ἐπήλυδες εἰσβολεῖς καὶ κατακτηταὶ ἀλλοτρίων πόλεων καὶ ἐδαφῶν. Καπηλεύονται δὲ καὶ πλουτίζουν ἐπιδεικνύοντες δημιουργήματα ἄλλων λαῶν, μηδὲν ἔχοντες ἴδιον νὰ παρουσιάσουν.

Ἄραγε ἐξακολουθεῖ ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τῆς χώρας ἡμῶν νὰ ὑποστηρίζῃ τὴν εἴσοδον τῶν αἱμοδιψῶν αὐτῶν βαρβάρων εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν;

Ἠκούσθη ὅτι ἡ Ἁγία Σοφία ἀποτελεῖ «παγκόσμιον μνημεῖον διαπολιτισμικῆς συνυπάρξεως καὶ διαθρησκειακοῦ διαλόγου»! Πρόκειται περὶ ἀπαραδέκτων δηλώσεων. Ποῖος διάλογος χριστιανῶν – μωαμεθανῶν ἐγένετο ποτὲ εἰς τὴν Ἁγίαν Σοφίαν; Ἀπὸ πότε ἡ διὰ τῆς βίας ἁρπαγὴ καὶ βεβήλωσις ἑνὸς λατρευτικοῦ χώρου ἀπὸ βαρβάρους εἰσβολεῖς ἀποτελεῖ παράδειγμα «διαπολιτισμικῆς συνυπάρξεως»; Μᾶλλον αὐτοῦ τοῦ εἴδους αἱ δηλώσεις ἀποτελοῦν μνημεῖα ἀνοησίας, ἐκτὸς καὶ ἄν πρόκειται περὶ καταχθονίου σχεδίου προκειμένου νὰ προκαλέσουν εἰς τοὺς βαρβάρους τὸν ἐκ τῶν γελώτων θάνατον! Πάντως ἤδη ἀκούονται φωναὶ καὶ ἐντὸς τῆς Τουρκίας περὶ παραχωρήσεως μέρους τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας εἰς τοὺς Χριστιανοὺς διὰ νὰ τελοῦν κατὰ τὰς Κυριακὰς λειτουργίας, ἐνῷ κατὰ τὰς Παρασκευὰς θὰ τελῆται ἡ μωαμεθανικὴ λατρεία. Ἂν τοῦτο συμβῇ, τότε τὸ Ἱερὸν Παλλάδιον τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ ἔχει μετατραπῆ οὐχὶ ἁπλῶς εἰς μωαμεθανικὸν τέμενος, ἀλλ᾽ εἰς ναὸν τῆς Πανθρησκείας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Ἡμεῖς, ἂς προσευχώμεθα νυχθημερόν, ὄχι μόνον δι᾽ ἡμᾶς, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ γένος ἡμῶν, νὰ ἔλθῃ εἰς μετάνοιαν καὶ ἐπιστροφὴν εἰς Χριστόν, γενόμενοι ἕκαστος ἐξ ἡμῶν ναὸς ἔμψυχος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γνῶντες ὅτι ὁ Θεὸς οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ καὶ λατρεύεται πραγματικῶς ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ.

Ἐπὶ δὲ τὸ πρακτικώτερον, ὡς μέτρα ἀντιδράσεως κατὰ τῶν βεβήλων καὶ βαρβάρων γειτόνων ἡμῶν, ἂς προσέχουν ἅπαντες καὶ ἂς διαδίδουν εἰς τοὺς συμπατριῶτας ἡμῶν νὰ παύσουν ἅπαντες αὐτὰ τὰ τρία: τὰ ταξίδια εἰς τὴν Τουρκίαν, τὴν ἀγορὰν τουρκικῶν προϊόντων καὶ τὴν παρακολούθησιν τουρκικῶν «σήριαλς», τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν ὕπουλον προπαγάνδαν τοῦ τουρκικοῦ βαρβαρικοῦ καθεστῶτος. 

Ἀθῆναι, 07/20-07-2020

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Χειροτονία Ιερέως

Σήμερα Σάββατο τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Ἰουλιανοῦ πραγματοποιήθηκε ἡ εἰς πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ πατρὸς Ραφαὴλ Ἀβραμίδη στὸν Ἱερὸ Καθεδρικὸ Ναὸ τῶν Ἁγιων Τριῶν Ἱεραρχῶν Θεσσαλονίκης.  Τῶν ἀκολουθιῶν καὶ τῆς Ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας προεξῆρχε ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος ὁ ὁποῖος πρὶν τὴν χειροτονία τοῦ ἱερέως ἀναφέρθηκε σὲ σύντομη ὁμιλία του στὴν ἡ ἱερωσύνη ἡ ὁποία ὡς σύγχρονη ἐπιλογὴ εἶναι δύσκολη, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη εἶναι εὐχάριστη. Ἐπίσης αὐτὴ ἡ ἐπιλογὴ ἐξαρτάται κυρίως ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ βιώνει σήμερα ὁ ὑποψήφιος ἱερέας τὴν ἱερωσύνη, ἐνῶ στὸ τέλος ἔδωσε πνευματικὲς παραινέσεις στὸν πατέρα Ραφαήλ γιὰ τὸ νέο ἔργο τὸ ὁποῖο θὰ ἀναλάβει ὡς ἐφημέριος. Νωρίτερα ὁ πατὴρ Ραφαὴλ σὲ σύντομη προσλαλιὰ του ἐξέφρασε μὲ σεμνότητα τὸ δύσκολο ἔργο τῆς ἱερωσύνης ποὺ πρόκειται νὰ ἀναλάβει καθὼς καὶ σύντομες εὐχαριστίες πρὸς ὅλους ἐκείνους ποὺ τοῦ συμπαραστάθηκαν στὴν ἐπιλογὴ του νὰ εἶναι ἕνας σύγχρονος κληρικὸς τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. 

Στὴν ἑόρτιο ἡμέρα συλλειτούργησαν οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος, Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος ὁ ὁποῖος ἐκφώνησε ὁμιλία κάνοντας σημαντικὴ ἀναφορὰ περὶ Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καὶ ἱερωσύνης, Δημητριάδος κ. Φώτιος καὶ ὡς συμπροσευχόμενος Φιλίππων καὶ Μαρωνείας κ. Ἀμβρόσιος. 

Στὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης κ. Γρηγόριος εὐχαρίστησε ἕναν πρὸς ἕναν ὅλους τοὺς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν παρουσία τους λάμπρυναν τὴν ἡμέρα καὶ τίμησαν μὲ τὴν παρουσία τους τὸ ἔργο τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Ὅλους τοὺς κληρικοὺς ποὺ παρίσταντο καὶ ἰδιαιτέρως ἐκείνους ποὺ προσήλθαν ἀπὸ τὴν Ἀττικὴ καὶ τον Πειραιά. 

Ὁ πατὴρ Ραφαὴλ είναι ἀπόφοιτος του Τ.Ε.Φ.Α.Α Θεσσαλονίκης, εἶναι ἔγγαμος, ἔχει ἕνα παιδὶ καὶ εἶναι παντρεμένος μὲ τὴν Ἑλένη Φραγκογούλα καὶ ἐγγονὸς τοῦ εὐλαβοῦς κληρικοῦ τῆς ἐκκλησίας μας π. Ὀνουφρίου Ἀβραμίδη. Ἦταν ἐνορίτης τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Εὐόσμου μεγαλωμένος μέσα στα κατηχητικὰ τῆς ἐνορίας καὶ στὶς κατασκηνώσεις τῆς Μητροπόλεως τόσο ὡς κατασκηνωτὴς ὅσο καὶ ὡς ὁμαδάρχης, ἐνῶ ἡ πρεσβυτέρα Ἑλένη τα τελευταία χρόνια εἶναι κατηχήτρια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Τιμίου Σταυροῦ Εὐόσμου. Τὰ νέα ἐφημεριακὰ του καθήκοντα ὡς κληρικὸς τῆς Μητροπόλεως θὰ τὰ ἀσκήσει στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. 

Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας παρετέθη τράπεζα καθὼς καὶ ἐδέσματα σὲ ὅλους τοὺς προσκυνητὲς ποὺ συνέρρευσαν καὶ ἀπὸ μακριὰ γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὴν ἑόρτιο ἡμέρα τῆς χειροτονίας.